جنگ کومله و دمکرات دوباره شروع شد!

آکام نیوز: درگیری اعضا و هواداران کومله و دمکرات بر سر جنگ خونین دهه ۶۰ در هفته گذشته به یکی از چالش های اصلی در فضای مجازی تبدیل شده است.

به گزارش آکام نیوز، همزمان عبدالله مهتدی در سمینار داخلی کومله در اسلو از حزب دمکرات کردستان عذرخواهی کرد و در عین حال از هواداران و پیشمرگان خود خواست دنبال قضیه آن سال نروند و همه چیز را فراموش کنند!

سرکرده گروه موسوم به کومله انقلابی زحمتکشان کردستان ایران پس از انجام چند سفر به آمریکا و آلمان، این بار وارد نروژ شد تا با اعضای این گروهک دیدار کند او در عین حال از هیئت خود در اردوگاه زرگویزله خواست به کویسنجق بروند تا آب ها از آسیاب بیفتند و درگیری ها شدت نگیرد!

هیئت کومله نیز طبق دستور عبدالله مهتدی راهی کویه شدند تا از دمکراتی ها دلجویی کرده و از آنها بخواهند به حرفهای پیشمرگانشان گوش ندهند!

اما پیشمرگان کومله بشدت از عملکرد رهبری خود ناراضی هستند که براحتی حاضر به پایمال کردن خون صدها پیشمرگ کومله است که در جریان جنگ خونین داخلی در دهه ۶۰، از سوی حزب دمکرات تعداد زیادی از پیشمرگان کومله کشته شدند.

همچنین بدنبال درگیری های شدید چند روز اخیر بین پیشمرگان و اعضای کومله با حزب دمکرات، روابط دو گروه دچار چالش شده است.

درگیری های اعضا و هواداران کومله با نیروهای دمکرات در فضای مجازی و در محافل درون گروهی بر سر ماجرای جنگ کومله و دمکرات است.

گویا بحث درگیری های خونین کومله با دمکراتی ها در دهه ۶۰ به بحث روز اعضای دو گروه تبدیل شده است و سردمداران کومله و دمکرات نگران بهم خوردن رابطه ها بر سر این موضوع هستند.

اما شاید برای افرادی که آگاهی از جنگ کومله و دمکرات بر سر قدرت در کردستان نداشته باشند، بد نباشد مطالب زیر را حتما بخوانند.

جنگ خونین دمکرات و کومله که بسیاری از آن به عنوان جنگ داخلی در کردستان و جنگ برادرکشی نیز نام می برند، یک درگیری شدید درون گروهی بود که دقیقا از سال  1363 آغاز شد.

کومله ای های قدیمی مدعی هستند این جنگ با حمله حزب دمکرات به نیروهای کومله در اورامانات شروع شد.

در جریان همین جنگ داخلی بود که حزب دمکرات کردستان ایران دچار انشعاب شد و جریاناتی چون کنگره هشتم و حزب دمکرات کردستان ایران – رهبری انقلابی – از درون آن شکل گرفت.

در دهه ۶۰ و بخصوص از سال ۱۳۶۳ درگیری های نظامی بر سر قدرت همواره بین گروهکهای فعال در کردستان ایران و بخصوص بین کومله و دمکرات در جریان بود.

در سال ۶۳ کمیته مرکزی حزب منحله دمکرات کردستان ایران رسماً جنگ سراسری علیه کومله را اعلام کرد.

 سه ماه بعد در ۲۵ آبان ماه ۱۳۶۳ گروهک تروریستی دمکرات به نیروهای نظامی کومله در اورامانات حمله کردند که طی این حمله صدها نیروی دو طرف کشته شدند.

سرانجام، پس از مدتی درگیری های پراکنده بین دو گروه، در ششم بهمن ۱۳۶۳ کومله نیز متقابلا به مقرات و نیروهای حزب دمکرات حمله مسلحانه کرد که در جریان این حمله نیز تعداد زیادی از پیشمرگان دو گروه کشته شدند.

کمیته مرکزی وقت کومله با انتشار سندی جنگ را بر سر هژمونی در کردستان، هژمونی بر جنبش انقلابی خلق کرد و رهبری در جنبش کردستان ارزیابی کرد.

اما بهتر است این را نیز بدانید حال که مهتدی دنبال لاپوشانی و فراموشی آن جنگ است، خود او جناح او از فرموله کنندگان و اصلی‌ترین مدافعان این سند بودند.

در آن روزها منصور حکمت  هم این تبیین را ناسیونالیستی خواند و اعلام کرد که این راست روی سیاسی و چپ روی نظامی است، منصور حکمت عقیده داشت که جنگ باید فرعی شود و تنها باید حزب دمکرات را کنترل کرد.

حال سالها از آن ماجرا می گذرد و این روزها که سالگرد آن درگیری های خونین بین کومله و دمکرات است، اعضا و هواداران دو طرف، به یکدیگر حمله کرده و هر کدام رهبری دیگر جریان را عامل آن جنگ معرفی کرده و بر سر تداوم این نوع جنگ ها در آینده همگی اتفاق نظر دارند.

حال عبدالله مهتدی که خود از طراحان اصلی حمله بود هم در اسلو از هیئت دمکرات عذرخواهی کرده و از اعضای خود خواست تا به این بحث ها دامان نزنند و گفت که دوره این حرفها گذشته و باید به آینده فکر کرد و هم هیئتی را نیز برای دلجویی به حزب دمکرات فرستاده است.

اما پیشمرگان قدیمی و جدید کومله بر خلاف عبدالله مهتدی بر این باورند که نباید بخاطر منافع شخصی و حزبی چشم بر جنایات طرف مقابل بست و طوری رفتار کرد که انگار اتفاقی نیفتاده است و یا قرار نیست در آینده هم تکرار شود.

اعضای کومله، دمکراتی ها را قدرت طلب می خوانند و خطاب به مهتدی می گویند، بارها مصطفی هجری در سخنرانی های خود در مجامع بین المللی خود و گروهکش را حزب اصلی مردم کردستان ایران معرفی کرده است.

اختلاف نظرها در این ارتباط بالا گرفته و درگیری ها بر سر این مسئله همچنان بحث اول اردوگاههای کومله و دمکرات است.