نگاه سیاسی دشمن به کرونا در ایران

آکام نیوز: متن زیر، بخشی از یادداشت خواندنی امروز آقای حسین رجایی است که خوانندگان عزیز آکام نیوز را دعوت می کنیم این متن را بدون هر نوع پیش داوری تا انتها مطالعه بفرمایید:

به گزارش آکام نیوز، بیایید فرض کنیم به جای رئیس جمهور آمریکا، رئیس جمهور ما می گفت: اگر فقط ۲۰۰ هزار نفر بمیرند باید از من ممنون هم باشید! چه غوغایی در جهان به پا میشد!؟ ضجه های حقوق بشر و دموکراسی چگونه گوش فلک را پر میکرد!؟ فرض کنید به جای آمریکا و انگلیس در ایران دستورالعملی صادر میشد مبنی بر اینکه بیماران کرونایی مبتلا به سندروم داون، فلج مغزی یا اوتیسم را به حال خود رها کنید تا بمیرند! یا به جای اسپانیا و ایتالیا در ایران، قید بیماران بالای ۸۰ سال را میزدند یا به جای فرانسه و اسپانیا و آمریکا، در ایران افراد مسن گروه گروه در خانه های سالمندان جان می دادند، آنوقت چه میشد!؟ در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و رسانه های حقوق بگیر غرب و بین سلبریتی ها چه غوغایی برپا میشد!؟

فرض کنید به جای آمریکا و فرانسه و آلمان و ایتالیا و اتریش، ایران محموله ماسک و تجهیزات پزشکی کشوری دیگر را می ربود یا در ایران به جای آمریکا و انگلیس پزشکان و پرستارانی که به کمبود تجهیزات اعتراض می کردند اخراج می شدند یا در ایران به جای آمریکا، پرستار فداکاری به علت نداشتن تجهیزات حفاظتی بهتر از کیسه زباله جان میسپرد و مقامات حکومتی به کادر درمان توصیه می کردند به جای ماسک از دستمال و روسری استفاده کنند!

فرض کنید مقامات ما به جای مقامات آن ها جلوی دوربین ها با همه دست میدادند و معضل کرونا را بی اهمیت می پنداشتند یا در ایران صف های کیلومتری برای دریافت غذای خیریه تشکیل میشد! فرض کنید خدای نکرده راهروهای بیمارستان های ما به جای بیمارستان های آن ها مملو از بیماران یا اجساد رها شده بود! اصلا فرض کنید خدای نکرده ایران به جای همه آن کشورها صدر جدول مبتلایان و متوفایان کرونا را در اختیار داشت.

خوب می دانیم که رویداد فقط یکی از موارد بالا در ایران اسلامی کافی بود تا برای روزها و هفته ها، ایران و ایرانی تحقیر و تمسخر و سرزنش شود. تنها یک قلم از هزارانش این بود که دوباره جار بزنند که شعار مرگ بر آمریکا به خودتان برگشته!!؟ اما به لطف خدای بزرگ و به همت و درایت همه ایرانیان، هیچ یک از این اتفاقات نیافتاده است.

هرگز در کشورهای اروپایی و آمریکایی تحریم کننده ما هم اتفاق نمی افتاد ولی لااقل خوبی اش اینست که آن ها دیگر نگران جنگ ناجوانمردانه تبلیغاتی و رسانه ای نیستند چون پیچ این یکی دست خودشان است.

حالا به عکس این داستان نگاه کنید: اگر به جای ایران در یکی از آن کشورها، ظرف دو هفته به ۱۰۰ هزار زندانی مرخصی اعطا میشد و ۱۰ هزار نفر عفو میشدند! چه اتفاقی می افتاد؟ اگر ده ها هزار نیروی جهادی و بسیجی شب و روز به ضدعفونی کردن شهرها، تولید تجهیزات محافظتی، کفن و دفن فوت شدگان و کمک به سالمندان و خدمت به بیماران کرونایی مشغول می شدند چه؟ اگر مردمانشان در حماسه ای تاریخی، یک سنت چندهزار ساله همانند روز طبیعت را ترک میکردند و خیابان ها و بوستان های خالی از جمعیت را به نمایش می گذاشتند چه؟

حتما می پرسید چه اتفاقی افتاده است!؟ مگر غرب منبع همه خوبی ها و پیشرفت ها و خوشبختی ها و ایران منبع همه بدی ها و عقب ماندگی ها و بدبختی ها نبود پس چرا روزگار اینگونه دگرگون شده است!؟ مطمئن باشید هیچ اتفاق جدید و استثنایی رخ نداده و هیچ واقعیت بیرونی تغییر نکرده است فقط با ظهور یک موجود رعب آور ولی خارق العاده، ناگهان سانسور به پایان رسیده و اکنون جهان می تواند حقایقی را که مدت زمان مدیدی از او پنهان شده یا وارونه جلوه داده شده ببیند. می تواند عیار واقعی حکومت هایی که در طول ۴۱ سال، انواع بحران ها را به ما تحمیل کردند در برابر اولین بحران واقعی پیش رویشان نظاره کند.

چه کسی فکر می کرد پدیده ای در جهان ظهور کند که در ورای همه رسانه ها، همه شبکه های ماهواره ای، همه سایت های اینترنتی و همه شبکه های اجتماعی، پرده از حقایق کنار زند؟ یک ذره میکرونی که واقعیت های جهان امروز را بدون تفسیرهای فریبنده و خوانش های دروغین، منعکس سازد؟ چه کسی فکر می کرد معجزه رسانه ای خلق شود که همچون عصای موسی، بساط ساحران رسانه ای جهان را اینگونه براندازد؟ فیلترشکنی که همه فیلترشکن های پیش از خود را ببلعد و تصویر بدون سانسور جهان امروز را به نمایش بگذارد؟

اکنون این اتفاق افتاده است. اژدهای رسانه ها و پادشاه فیلترشکن ها ظهور کرده است. کرونا ویروس جهان را در می نوردد تا با در هم شکستن کاخ های پوشالین و تصویرهای دروغین، ویرانه هایی بر جای گذارد که نمایی از واقعیت است. بلای کرونا، شبیه همه مصائب دیگر سخت است و جانکاه، جانگداز است و ملال افزا. اما در پس همه این تلخی ها، درس هایی شیرین دارد: آموزه هایی از حقیقت.

صهیونیسم رسانه ای ده ها سال است که تصویر یک آرمانشهر غربی را در اذهان جهانی برمیسازد. بهشتی که تنها شرط رسیدن به آن، کرنش در برابر نظام بین المللی و اعتقادی لیبرال به رهبری آمریکاست. آن سوی این آرمانشهر اما، یک ویرانشهر است سهم کشورهای متمرّدی چون ایران!

شاید فقط کرونا ویروس می توانست بر این امپراتوری افسانه ای غلبه کند. امپراتوری رسانه ای که با صرف هزاران میلیارد دلار، فضای مجازی و رسانه ای دنیا را به صحنه تاخت و تاز خود بدل کرده و اینگونه بی رقیب به تسخیر و کنترل افکار عمومی جهان می پردازد…