افشاگری مهم نادر کیانی: بهرام رضایی فرمانده نظامی و عضو رهبری گروهک کومله با من همکاری می کرد/ فایل صوتی اسناد همکاری را منتشر می کنم

آکام نیوز: نادر کیانی خبرنگار حوزه بین الملل و امور منطقه ای که سالها در کردستان عراق، فعالیت داشت، در یادداشتی که در فیسبوک شخصی خود منتشر کرده، نوشت؛

بهرام رضایی معروف به بهرام ره ش فرمانده نظامی و از اعضای رهبری کومله، تا قبل از مرگش، با من همکاری مستمری داشت.

به گزارش آکام نیوز، بهرام رضایی معروف به بهرام ره ش از شناخته شده ترین فرماندهان و کادرهای قدیمی گروهک تروریستی کومله بود که از بدو تاسیس کومله با این گروهک بود و جزو اولین دسته پیشمرگان کومله در سال ۱۳۵۷ بود.

هفته گذشته بهرام رضایی پس از نزدیک به ۲ سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری، در نهایت به دلیل ایست قلبی، در یکی از بیمارستان های فرانکفورت آلمان جان داد.

بهرام در اعزام ده ها تیم تروریستی به داخل کشور دست داشت و باعث شهادت ده ها شهروند نظامی و غیرنظامی کشورمان شده بود و ده ها پیشمرگ گروهک کومله نیز که با دستور وی به داخل کشور اعزام شده بودند در درگیری با نیروهای امنیتی و نظامی کشته شدند.

بهرام که بعد از سالها جنایت و فعالیت های تروریستی از اعمال گذشته خود پشیمان شده بود با نادر کیانی که در کردستان عراق با وی آشنا شده بود، ارتباط گرفت و این ارتباط منجر به همکاری وی شد.

نادر کیانی اعلام کرده که فایل صوتی ارتباطات خود با بهرام رضایی را نیز بعنوان سند و مدرک غیرقابل انکار منتشر خواهد کرد.

متن کامل یادداشت نادر کیانی به این شرح است؛

ارتباط نادر کیانی با بهرام رضایی، فرمانده کومله که از کردار خود پشیمان بود/ تلاش بهرام رضایی برای جبران خطاها

این هفته  خبر مرگ بهرام رضایی معروف به بهرام ره ش، را شنیدم و حقیقتا از مرگ وی شوکه و غافلگیر شدم.

دقیقا ۲ روز قبل از مرگش، با من صحبت کرده بود. ارتباط من و بهرام رضایی فرمانده نظامی کومله به سال ۱۳۸۱ بر می گردد. زمانی که در کردستان عراق بودم، یک روز بهرام که با کومله مهتدی بود در سال ۱۳۸۲ با امیر صلواتی و نوید مهرآور به اردوگاه کومله کمونیستی آمدند و حتی نگهبان هم متوجه ورود آنها نشده بود.

بهرحال وقتی این دو را از اردوگاه بیرون کردند، من بهرام را دیدم، از من سیگار خواست، به او سیگار دادم و این شروع دوستی و ارتباط ما تا به روز مرگش بود.

سالها گذشت و من به ایران برگشته بودم، کاک بهرام از طریق فیسبوکم با من ارتباط گرفت و شماره واتساپ ردوبدل کردیم و ارتباط و دوستی ما شروع شد.

وقتی سال گذشته در بیمارستان بستری شد به او زنگ زدم، صدای گرفته ای داشت و از ناملایمات روزگار و بی مهری و بی تفاوتی عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی زاده شکوه می کرد.

خسته شده بود، از سیاست، از عبدالله مهتدی، از عمر ایلخانی زاده اما صدایش در نمی آمد!

نمی خواست حرفی بزند که فردا به او لقب جاش(مزدور جمهوری اسلامی) را بدهند به همین خاطر سکوت می کرد اما با من دردودل می کرد.

می گفت در این دنیا به کسی اعتماد ندارم جز دخترم رزا.

دوست داشت کومله با جمهوری اسلامی آشتی کند، تلاش های زیادی هم انجام داد تا کومله دست از فعالیت مسلحانه بردارد، به واسطه آشناهایی که داشتم او را با چند مقام امنیتی آشنا کردم تا زمینه توقف فعالیت های کومله از جنبه مسلحانه را فراهم کنیم اما متاسفانه مرگ به وی اجازه نداد تا اشتباهات خود را جبران کند.

میگفت؛

نادر جان خیلی خسته هستم، خیلی پشیمانم، چه آدم هایی که نمی شناختم اما بدست من کشته شدند. کاش زمان به عقب برگردد و جبران کنم.

به من گفت بارها در بیمارستان بستری شدم همین عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی زاده ای که امروز از او بعنوان فرمانده جسور کومله نام می برند یک بار زنگ نزدند احوالش را بپرسند چون هر دو نفرشان بارها از پشت به بهرام خنجر زده بودند.

می گفت قبول دارم اشتباهات زیادی کردم، از دست بردن به اسلحه گرفته تا کشتن انسانهای بی گناه در عملیات های مختلفی که فرماندهی می کرد.

حاضر بود برای دست برداشتن کومله از این فعالیت ها، با نیروهای امنیتی هم نشست داشته باشد و در حال زمینه سازی برای شروع نشست بودیم که…

حتی چند شب قبل از فوت با رضا کعبی هم تماس گرفت و کارهای بزرگی داشتیم که انجام بدهیم اما نشد.

گرچه در این مدت برای جبران خطاهایش، هر کاری از دستش بر می آمد انجام داد که به جهت حفظ حرمت بهرام رضایی، از بیان آنها معذورم چرا که مسئله حفظ حرمت و رعایت مسائل محرمانه بین خودمان است.

الان هم اگر زنده بود هرگز این مسائل را بیان نمی کردم، اما روی سخنم خطاب به دیگر فرماندهان نظامی کومله است، بهرام رضایی آرزوهای زیادی داشت یکی از آنها جبران اشتباهات گذشته اش در جنگ با جمهوری اسلامی ایران بود.

اگر افرادی هستند که آنها هم پی به اشتباهات خود برده اند از طریق فیسبوک با من ارتباط بگیرند.

در آینده در این ارتباط بیشتر سخن خواهم گفت  و اسناد مربوط به این ارتباط دوسویه را منتشر خواهم کرد با این توضیح که هدفم به هیچ عنوان بدنام کردن بهرام رضایی نیست، هدف نشان دادن حسن نیت بهرام ره ش است.

به رزا خانم هم که همیشه تکیه کلام های کاک بهرام در گفتگوهایمان بود، تسلیت می گویم و امیدوارم بخاطر بیان این مسائل از من دلگیر نشوند، برای آرامش روحش ناچار به بیان این مسائل شدم.

“نادر کیانی”