افشاگری تکاندهنده طاهر خالدی فرمانده شناخته شده گروهک تروریستی کومله در مورد اعدام اسرای جنگی توسط کومله: شخص ابراهیم علیزاده سرکرده کومله دستور قتل و عام اسرا را صادر کرد+ کومله و دمکرات باید خلع سلاح شوند وگرنه جنگ خونینی اتفاق می افتد+ عبدالله مهتدی دستور ترور اعضای رهبری حزب دمکرات را صادر کرد+ فیلم

آکام نیوز: چیانیوز گروهی است که توسط منتقدان داخلی و شناخته شده کومله تاسیس شده است.

به گزارش آکام نیوز، فارغ از اهداف و انگیزه های این گروه، از این حقیقت نباید گذشت که فرماندهان دهه ۶۰ ی کومله، حقایقی که سالهاست از سوی سرکردگان کومله مخفی شده را برملا می کنند.

در روزهای اخیر جعفر عبدینی از مسئولان چیانیوز لایوی در خصوص جنگ کومله و دمکرات در دهه ۶۰ با طاهر خالدی که از فرماندهان برجسته کومله در آن زمان بود که خود در این درگیری ها حضوری فعال داشته برگزار کرد.

این دیگر سخنانی نیست که اعضای کومله مدعی شوند، جمهوری اسلامی و سایت جمهوری اسلامی بخاطر دشمنی با کومله مطرح می کنند، این سخنان فرمانده قدیمی کومله است، کسی که مسئول اجرای بسیاری از احکام اعدام کومله نیز بوده است.

طاهر خالدی در این لایو از حقایق تکاندهنده ای پرده برداشت.

فرمانده قدیمی و شناخته شده کومله به صراحت اعلام کرد که کومله رحمی به اسرای جنگی نمی کرد و سرکردگان کومله و در راس آنها ابراهیم علیزاده، دستور تیرباران اسرا را صادر می کرد.

طاهر خالدی در همین ارتباط اظهار کرد؛

من فرمانده منطقه بودم، ابراهیم علیزاده نامه ای به من و فرماندهان داد، در آن نامه دستوری آمده بود با این مضمون؛

اسیر به درد ما نمی خورد، اسرای حزب دمکرات هم هزینه های ما را زیاد می کنند، نیروهای ما را مشغول می کنند، ما باید دنبال تلفات بیشتر به حزب دمکرات هم باشیم!

این یعنی دستور تیرباران اسرا و ما اسرا را بر اساس همین دستور تیرباران کردیم، حتی به زخمی ها هم رحم نمی کردیم.

طاهر خالدی به صراحت اعلام کرد؛ جنگ کومله و دمکرات تنها و تنها بخاطر قدرت در کردستان بود، ما از مردم کردستان مالیات می گرفتیم، حزب دمکرات هم می گفت مالیات حق من است!

این دو حزب، خود را دولت کرده بودند و بعنوان دولت در کردستان می خواستند حکمرانی کنند!

در جنگ معروف کامیاران که ۲۷ روز طول کشید و جنگ گلی مریوان و دوزه غره و جنگ اورامان، این درگیری بخاطر نوشتن یک مقاله در نشریه کومله بر علیه حزب دمکرات، نبود، بلکه جنگ بخاطر سیاست انحصارطلبانه و دیکتاتورمآبانه حزب دمکرات بر علیه تمام احزاب بود و این سیاست در رهبری حزب دمکرات توسط قاسملو، اتخاذ شد. قاسملو دیپلمات خوبی نبود، به قول دمکراتی ها، سیاستهای قاسملو نه تنها بر اساس دمکراسی نبوده بلکه قاسملو معمار غیردمکراسی در کردستان ایران بر علیه همه احزاب مسلح در کردستان بوده است.

یک طرف قضیه هم کومله بود، کومله سیاستی را اتخاذ کرد که به قول خودشان می گویند درست است ما سیاست انتقادی بر علیه حزب دمکرات داشتیم اما جواب سیاست و واکنش گلوله نیست.

میخواهم بگویم کومله تنها این سیاست را پیروی نکرد، سیاست هر دو رهبری این حزب، اینطور بوده که سازمان خودشان را برای جنگ تربیت کردند.

وقتی در مورد کومله حرف می زنیم می بینیم کومله هم در حقیقت، دستکمی از حزب دمکرات ندارد. از نظر فکری و تئوری، من کومله را تا قبل از کنگره دوم، بیشتر مثل یک جنبش می بینم نه حزب سیاسی، چون برنامه و سیاستهایش جز چند مورد بر علیه جمهوری اسلامی، دیگر سیاستهای منطقه ای کومله قابل دفاع نیست اما در کنگره ۲ کومله تبدیل به یک سازمان مارکسیست لننیستی شد. وقتی به مصوبات کنگره دوم نگاه می کنیم، و این مصوبات کنگره ۲ کومله در نواری توسط رهبری وقت کومله کاک عبدالله مهتدی وجود دارد، در این مصوبات چند نکته وجود دارد این مصوبات را مهتدی پخش کرده است، وقتی این مصوبات را نگاه می کنیم عجیب است نوشته شده که حزب دمکرات یک حزب بورژوازی است، حزب دمکرات یک حزب ضد انقلاب است ، مهتدی گفت؛ ما باید اعضای دفتر سیاسی حزب دمکرات را شناسایی کنیم و در زمان لازم آنها را ترور کنیم و حتی می گویند مرکز تسلیحات آنها را باید پیدا کنیم و آنها را مصادره انقلابی کنیم، حتی از کارل مارکس نقل می کنند که ما نباید منتظر حمله بورژوازی باشیم و از خودمان دفاع کنیم ما باید خودمان به بورژوازی حمله کنیم.!

فرمانده قدیمی کومله در ادامه خطاب به مردم کردستان گفت؛

باید جلوی این گروهکها را بگیرید، این گروهکها اگر با اسلحه وارد کردستان شوند، حمام خون به راه می اندازند.

خالد علی پناه، فرمانده برجسته و شناخته شده کومله و گردان شوان نیز در ادامه این لایو، ضمن تایید سخنان طاهر خالدی، انگشت اتهام جنگ کومله و دمکرات را به سوی دمکرات نشانه رفت اما در عین حال تایید کرد که دستور قتل اسرای جنگی صادر شده بود و اسرای جنگی را تیرباران می کردیم.
خالی علی پناه هم روی آوردن گروهکها به فعالیت های سیاسی را بجای فعالیت های نظامی و مسلحانه، بهترین اقدام دانست و ضمن انتقاد شدید از فعالیت های مسلحانه احزاب کردی، خواستار آن شد تا مردم خود تصمیم بگیرند و اجازه ندهند تا گروهکها به زور اسلحه، در توهم حکمرانی بر آنها به سر ببرند.