اطلاعیه کمیته کردستان حزب حکمتیست+ هشدار به حزب دمکرات کردستان ایران+ از گذشته درس بگیرید+پرسش و پاسخ خالد علی پناه کادر برجسته کومله با منصور حکمت در سال ۲۰۰۱

آکام نیوز: حزب حکمتیست، در واکنش به مصاحبه اخیر مصطفی هجری با بی بی سی فارسی که در آن، کومله را عامل جنگ با حزب منحله دمکرات معرفی کرده بود، بخشى از جلسه ۲۶ دسامبر ۲۰۰۱ پالتاک در اتاق “با منصور حکمت”( خالد علی پناه با منصور حکمت) را منتشر کرد.

به گزارش آکام نیوز، حکمتیست ابتدا در مقدمه ای نوشت؛

در باره جنگ حزب دمکرات علیه کومله پاسخی به دروغ مصطفی هجری و بی بی سی بخشى از جلسه ۲۶ دسامبر ۲۰۰۱ پالتاک در اتاق “با منصور حکمت”

توضیح: آقای مصطفی هجری دبیر حزب دمکرات کردستان ایران در مصاحبه ای با بی بی سی در مورد اتحاد دو شاخه حزب دمکرات دروغ شاخداری را مبنی بر “تحمیل جنگ توسط کومله به حزب دمکرات” عنوان میکند و مصاحبه کننده، “ژیار گل”، علیرغم اطلاع از ماوقع ماجرا و اسناد قابل دسترسی از کنار این اظهارات میگذرد و بار دیگر بی بی سی این بنگاه خبرتراشی در کمال “غیرجانبداری” توسط “خبرنگار ارشد” اش این جعل و کذب را نشر میدهد.

در سال ۲۰۰۱ زمانی که منصور حکمت بتازگی از عمل سرطان برگشته بود، جلسات گفت و شنودی در برنامه پالتاک داشت. در یکی از سوالات که توسط رفیق خالد علی پناه طرح شد، اشاره کرد که عبداله مهتدی در جلسه ای در گوتنبرگ ادعا کرده است که “منصور حکمت جنگ را به ما تحمیل کرد”! و نظر رفیق منصور حکمت را در مورد این ادعا پرسید. در واقع مصطفی هجری در مصاحبه اخیرش سخنان کذب بیست و چند سال پیش عبداله مهتدی را تکرار کرده تا از زیر بار مسئولیت حمله حزب دمکرات به رفقای ما در اورامانات و قتل آنها شانه خالی کند. منصور حکمت در آن جلسه به این ادعای واهی و دروغ عبداله مهتدی پاسخی داد که در زیر میخوانید. این پاسخ مصطفی هجری هم هست. سردبیر.

جنگ حزب دمکرات با کومه‌له و اعلام آتش بس یکجانبه

بخشى از جلسه ۲۶ دسامبر ۲۰۰۱ پالتاک در اتاق “با منصور حکمت”

خالد على پناه: من یک سوال دارم. در شهر ما، یوتبورى، یک دفعه عبدلله مهتدى آمده بود و من شخصا ازش سؤال کردم. گفتم، نظرتان در رابطه با جنگ کومه‌له و حزب دمکرات چه بود؟ گفت: این جنگ را منصور حکمت به ما تحمیل کرد. اگر در این مورد من اطلاع دارم، بالاخره در جلسات کمیته مرکزى بودى. میخواهم بدانم که این چقدر واقعیت داره و آیا نظر شما در آن موقع در رابطه با جنگ کومه‌له و حزب دمکرات چه بود؟ و موضع عبدالله مهتدى چه بود؟ خیلى ممنون.

منصور حکمت: جنگ را حزب دمکرات شروع کرد، در اورامان رفقاى ما را کشتند. عزیزترین کسان ما را که صورتشان از جلوى چشمان ما کنار نمیرود. آن موقع من در کردستان بودم. در مقر کومه‌له، با رهبرى کومه‌له نشستیم و درباره چه باید کرد صحبت کردیم. بحث این بود که حزب دمکرات یک ضربه‌اى زده است، اگر ما این حرکت را ندیده بگیریم، اگر این حرکت نظامى حزب دمکرات پاسخ نظامى از ما نگیره، حزب دمکرات حاکمیتش را در مناطق آزاد کردستان، تثبیت میکند، به این معنى که آدم اجازه نخواهد داشت تبلیغات کمونیستى کند. و این چیزى بود که کومه‌له به آن گردن نمیگذاشت. در نتیجه سیاست بر این شد که حزب دموکرات باید جواب نظامى بگیره. این تا اینجا.

در رابطه با موضع عبدالله مهتدى، من فکر نمیکنم کسى بوده باشد در آن کوه و تپه که مخالف این بوده باشد که حزب دمکرات باید جواب نظامى بگیرد. منتهى اینکه چه جوابى بگیرد بعدها موجب بحثهاى وسیع‌ترى شد. اتفاقا من نویسنده و پیشنهاد دهنده آتش بس یکجانبه بودم. بحث در مورد این که این جنگ کجا میخواهد برود، موضوع بحث‌هاى بعدى شد. من یک نوشته‌اى دارم در مورد ماهیت جنگ که بعدا به سیاست رسمى تبدیل شد در مقابل سیاست «جنگ جنگ تا پیروزى» که عملا بطور ناخودآگاه بر این دوستان و کمیته مرکزى کومه‌له حاکم بود، این سیاست بر این مبتنى بود که جنگ باید به شکست نیروهاى نظامى حزب دموکرات منجر بشود. من در آن نوشته گفتم چنین چیزى غیر ممکن است. گفتم که جنگ باید به فرعى شدن تقابل نظامى ما منجر بشود، بطورى که بتوانیم کارمان را بکنیم. من طرفدار فرعى کردن جنگ وقتى که پیروزى کافى را به دست آوردیم، بودم. بحث جنگ جنگ تا پیروزى را نقد کردم. چپ‌روى نظامى را نقد کردم. این سندش هست که به نظرم باید همین روزها چاپش بکنیم (میگذارمش در سایت روزنه ببینید). بعدا رفیق ابراهیم علیزاده این سیاست را بعنوان سیاست کومه‌له اعلام کرد. قطعنامه‌هاى کومه‌له و بحث‌هایشان در جلسه‌اى که داشتند (و من بعدا شنیدم) کاملا خط نظامى‌گرایانه و چپ‌روانه و تا نفر آخر باید جنگ کرد، داشت. در صورتى که بحث من این بود که اصلا این کار را نباید کرد. بحث من این بود که وقتى این تناسب قوا تضمین شد که حزب دمکرات نمیتواند جلوى فعالیت ما را بگیرد، ما باید جنگ را فرعى تلقى کنیم، یک نیروى معینى به آن اختصاص بدهیم که حزب دمکرات را کنترل کند و ما کارمان را پیش ببریم. این را پیروزى دوفاکتو تعریف کردیم. مقاله‌اش هست. همه قبول کردند، همه «به به» گفتند و به خط رسمى تبدیل شد. اگر عبدالله مهتدى گفته باشد جنگ کومه‌له و دمکرات را منصور حکمت به ما تحمیل کرد، به نظر من باید در خیلى چیزهاش شک کرد. من هنوز سختمه باور کنم این آدم بتواند، کسى بتواند چنین چیزى بگوید. کمیته مرکزى کومه‌له در این مورد تصمیم گرفت. این جنگى بود که کومه‌له در آن سربلند بود.

در جلسات کمیته مرکزى کومه‌له در آنجا بود که من بخاطر اینکه انشعابى در حزب دمکرات صورت گرفته بود، پیشنهاد آتش‌بس یکجانبه به حزب دمکرات را مطرح کردم. عبدالله مهتدى، جواد مشکى و صلاح مازوجى به پیشنهاد آتش‌بس یکجانبه راى ممتنع دادند. ابراهیم علیزاده خوشبختانه استقبال کرد و من این نوشته را نوشتم. سند اعلام آتش‌بس یکجانبه به حزب دمکرات و ایده آتش‌بس یکجانبه مال من است. و این آتش‌بس را اعلام کردیم. در صورتى که سیاست دوستان دیگر و سیاست عبدالله مهتدى این بود که این آتش‌بس زود‌رس است، و ما باید حزب دمکرات را به یک توافق استراتژیک‌تر و به یک همزیستى استراتژیک‌تر با خودمان بکشانیم. در نظر آنها این آتش‌بس دادن یک امتیاز ساده بود. من گفتم این توهّم است. این توهّمى بود که عبدالله مهتدى همیشه داشت: تقسیم استراتژیک کردستان بین دو حزب جنبش که الان هم رفته دنبال آن.