به بهانه روز کارگر/ کومله، حکمتیست و کمونیست کارگری حامی کارگران یا قاتل کارگران؟!

آکام نیوز: ۱ ماه مه برابر با ۱۱ اردیبهشت ماه، در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز کارگر نام گذاری شده است.

به گزارش آکام نیوز، همه ساله گروهکهای تجزیه طلب و تروریست کردی خصوصا کومله، حکمتیست و کمونیست کارگری،  با سوء استفاده از این مناسبت در تلاش هستند، تا اینگونه وانمود کنند که هنوز هم در بین توده جامعه کارگری طرفداران زیادی دارند!!

این گروهکهای تجزیه طلب کردی، در حالی ادعای محبوبیت در میان جامعه کارگری ایران را مطرح می‌کنند که اسناد به جای مانده از جنایات بی‌شمار آنها علیه این قشر زحمتکش حکایت دارد.

آمارها بیان‌گر ترور کوردلانه صدها نفر از کارگران بیگناه توسط گروهک‌های ضد انقلاب است که بی‌شک کومله، سهم زیادی در این ترورها دارند.

اخاذی از کولبران و وادار کردن کولبران به باج دهی و حمل اسلحه و مهمات تیم های ترور، از برجسته ترین اقدامات ضد کارگری کومله به شمار می رود.

کومله و جریانات چپ که به واسطه مکتب مارکسیستی خود اساساً تعریفی مادی از قشر کارگر داشتند، معتقد هستند که «کارگران فقط به دنبال خواب و خوراکند» و با این بینش، در میان کارگران به طرح مسائل صنفی می می پردازند!

اوج این تبلیغات در ۲۲ بهمن و آخر سال ۵۹ صورت گرفت که دقیقاً زمان پرداخت عیدی، سود ویژه و پاداش کارگران بود.

گروهکهای تجزیه طلب کردی، در این تبلیغات که همراه با پخش تراکت‌ها و اعلامیه‌ها در کارخانجات با مضامین معاند نظام صورت می‌گرفت، ضمن اینکه به شخصیت‌های انقلاب توهین می‌کردند، سعی داشتند که به جامعه کارگری اینگونه القاء کنند که انقلاب آنها را فریب داده و در حال استثمار کارگران است!.

البته در سراسر دنیا مشکلات مربوط به کار و کارگری وجود داشته و برای حل آن نیز ادارات و سازمان‌هایی با وظیفه رسیدگی به این مشکلات و حل اختلاف‌ها در سطح کشوری و حتی بین‌المللی تاسیس شده‌اند و همچنین شرایط آن روزهای انقلاب ایران که تازه به ثمر رسیده بود و رهبران آن برای حفظ استقلال کامل آن تلاش می کردند، نیز یک سری مشکلات اقتصادی را ایجاب می‌کرد که از عوارض طبیعی هر انقلابی است؛ اما توجه به شعارسازی‌های کومله، از قبیل «۲۲ بهمن ۵۷ آزادی از قید و بند ستم‌شاهی – ۲۲ بهمن ۵۹ به بند کشیده شدن و استثمار کارگران توسط جمهوری اسلامی» نشان می‌دهد که راه کار ارائه شده جریان نفاق برای جامعه کارگری در حوزه رفع مشکلات مادی و اقتصادی براندازی نظام بوده است! و این در حالی بود که هنوز بیش از ۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که برای آن شهدای بیشماری خصوصاً از همین جامعه کارگری تقدیم شده، نگذشته بود.

فراموش نکنیم در جریان حوادث هفت تپه شاهد بودیم که جریانات کمونیستی مرتبا در حال شانتاژهای خبری و رسانه ای به نفع احزاب خود بودند و از امثال اسماعیل بخشی و سپیده قلیان نهایت سوء استفاده را کرده و آنها را به دام خود انداختند که نتیجه آن را در اعترافات دستگیرشدگان هفت تپه شاهد بودیم.

نکته مهمی که باید در این رهگذر به آن اشاره شود و گروهکهای تجزیه طلب و تروریست کردی هیچ گاه بدان توجه نکردند، این است که قبل از پیروزی انقلاب وقتی امپریالیستها دیدند کار به جای باریک کشیده شده و سقوط شان نزدیک و حتمی است با این تحلیل غلط که درد جامعه کارگری فقط مادی است، حقوق کارمندان و کارگران را در چند مرحله اضافه کردند تا به اصطلاح باعث فروکش نیروی انقلابی و شور و شوق مردم شوند. اما مردم و کارگران چون خواستشان پیروزی انقلاب و برقراری نظام جمهوری اسلامی بود، فریفته این ترفندها نشدند و تا آخرین لحظه پای امام و انقلابشان باقی ماندند. همین موضوع در مواجهه جامعه کارگری با فعالیت های ضد انقلاب، سبب آن شد که از ۱۵ نمایشگاه تبلیغاتی که در جاهای مختلف توسط گروهکهای ضد انقلاب اجرا شده بود، ۱۳ الی ۱۴ فقره آن توسط خود کارگران برچیده و حتی از نصب آن هم ممانعت به عمل آید.

از دیگر اهداف پیگیری شده توسط جریانات کمونیستی در کارخانجات، کسب اطلاعات و شناسایی افراد و اماکن حساس و سرقت مدارک و اموال کارخانه ها و اداره های مهم بود. در شناسایی های گروهکها، تعداد پرسنل کارخانجات، مراکز حساس و استراتژیک صنایع و اطلاعاتی از قبیل ساعات کار، میزان تولید و … جمع آوری می شد که بلافاصله پس از آغاز اقدامات مسلحانه ضد انقلاب در ایران برای خرابکاری و ترور مورد استفاده قرار گرفت. حتی بعضاً این اطلاعات در خلال جنگ ایران و عراق نیز در اختیار صدام قرار گرفت که کمکی بزرگ به او و ارتش تجاوزکارش به شمار آمد.

این پیشینه سیاه کومله و جریانات چپ و کمونیستی که هیچ گاه از خاطره مردم کردستان ایران پاک نخواهد شد هم امروز باعث آن نشده که این گروهکها دست از سر جامعه کارگری ایران بردارند و از نام این قشر زحمتکش و فعال در چرخه اقتصادی کشور سوء استفاده نکنند.

بیانیه ها و اخبار منتشر شده از گروهکهای کردی در روزهای گذشته که سابقه ای طولانی نیز دارد، همگی سعی دارند حمایت کمونیست ها از جامعه کارگری و پایگاه منافقین در میان کارگران را نشان دهند. پایگاهی که نه تنها در حال حاضر وجود ندارد بلکه به گواهی تاریخ هیچ گاه نیز وجود نداشته است.